toeristen in Amsterdam



Dacht ik in februari nog dat de toerist mijn mogelijke onderwerp zou kunnen worden, nu maakt het eigenlijk niet uit of ik met buitenlandse toeristen,dagjesmensen uit eigen land te maken heb of de bewoners van de stad. Punt is dat iedereen samenkomt op de Dam. Dat maakt het plein zo interessant, die diversiteit. Op de Dam kan je verder vrij makkelijk iemand observeren en van verschillende kanten fotograferen. Iedereen is druk met zichzelf of zijn omgeving, zodat je als fotograaf niet of nauwelijks opvalt.

16-01-2014

Werkwijze Hans Eijkelboom


Hans Eijkelboom ben ik een keer ergens tegengekomen op tv. Een aantal maanden geleden was ik in het Stedelijk Museum en daar lag een boek van hem, 'Amsterdam by numbers'. Daarin stonden mensen met nummers op hun kleding gedrukt. Zijn werk bestaat uit allemaal verschillende categorieën individuen die hij fotografeert, zoals de man in het rode windjack.


Zijn werkwijze is als volgt: wandelen of staan op straathoeken is voor hem de beste methode om een stad te ondergaan en enigszins systematisch te observeren. Dat lopen en wachten lijkt in het begin doelloos observeren, maar gaat, als hij een bepaald thema heeft ontdekt, soepel over in fotograferen. Hij kiest voor onderwerpen of thema’s die zich dominant manifesteren of vaak herhalen in het straatbeeld.

Sinds 1971 maakt Eijkelboom fotoprojecten waarin de vraag centraal staat wat hem tot individu maakt ten opzichte van zijn medemens en hoe dat individu wordt gevormd. Het zijn naar sociologische antropologie neigende, uiterst droge registraties van de relatie tussen kleding, uiterlijk en persoonlijkheid, liefst in de vorm van een soort performance met zichzelf in de hoofdrol. In de loop der jaren breidde deze interesse zich uit naar de relatie tussen identiteit en wereldbeeld. Eijkelboom: ‘Ik zocht naar een methode om de zich dagelijks herhalende ervaringen en waarnemingen die mijn wereldbeeld vormen zichtbaar te maken. Met het fotografisch dagboek waarmee ik 8 november 1992 ben begonnen, denk ik die methode gevonden te hebben en een archief te kunnen maken van beelden die voor een deel de basis van mijn wereldbeeld uitmaken. Daarnaast worden mijn fotonotities steeds meer een onderzoek naar de wisselwerking tussen mijn identiteit en die van anderen en meer algemeen naar de verhouding tussen uniciteit en gelijksoortigheid. De stedelijke ruimte is mijn werkterrein geworden doordat juist daar een optimaal spanningsveld heerst tussen individu en massa.’

Eijkelbooms jachtterrein bestaat uit drukke winkelstraten: Kalverstraat, Dam en Munt in Amsterdam; Meir en Groenplaats in Antwerpen; Zhonglu Hauihai Donglu in Shanghai; Boulevard Haussmann in Parijs; Manhattan en Broadway in New York. 

Eijkelboom:‘Op de momenten dat we ons in de massa begeven lijkt het denken over onze identiteit gestimuleerd te worden, want vooral dan voelen wij ons uniek anders dan de anderen en groeit de behoefte om onze identiteit te versterken. In de stedelijke ruimte vervult het winkelcentrum een wonderbaarlijke rol: enerzijds lijken we daar alles te kunnen kopen dat nodig is om vorm te geven aan onze unieke persoonlijkheid, anderzijds is vrijwel alles dat we er kopen een massaproduct waardoor de bezitter van zo’n product juist meer verbonden raakt met de massa van medeconsumenten.’

Voor het volledige artikel zie: http://milo-overfotografie.blogspot.nl/2007/09/hans-eijkelboom.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten